Des Erreurs et de la Vérité: Louis-Claude de Saint-Martin
Het boek
geeft een zeer spirituele verklaring en de oorsprong van de misverstanden waarmee de mens wordt geconfronteerd als hij niet denkt, spreekt en handelt vanuit het Goddelijke aspect dat in zijn ziel een woonplaats vindt. Gezien zijn tijd wordt het boek vaak geplaatst binnen het Illuminisme maar uiteindelijk is het van alle tijden en plaatsen. Het bevat immers universeel gedachtegoed waarin in alle opzichten en in alle omstandigheden het betrekken van het Goddelijke in het menselijke op de voorgrond staat. Zo niet, dan volgen er onherroepelijk dwalingen. Er wordt uitgelegd hoe deze dwalingen te onderscheiden, te voorkomen en, eenmaal ontstaan, op te lossen zijn.
Enkele passages uit het boek: 
‘Ik weet dat de ketenen van een slaaf laten zien dat hij niet langer naar zijn gehele scala aan natuurlijke vermogens kan handelen. Maar niet dat hij dat nooit heeft gekund.’
‘Men zal immers inzien dat zijn materiële lichaam hem alleen te leen gegeven is om voortdurend de vergelijking te trekken tussen het verkeerde en het ware.’
‘… als de dader van het kwaad van zijn vrijheid gebruik maakte om dichter bij het principe van het goede te komen, hij zou ophouden slecht te zijn en te lijden. Er zou dientengevolge geen kwaad meer zijn.’
‘Hij is inderdaad verdwaald door van vier naar negen te gaan en hij zal altijd de weg alleen maar kunnen terugvinden door van negen naar vier te gaan.’
‘… getal: wat de werking voortbrengt; maat: wat deze regelt; gewicht: wat deze uitvoert.’